Welkom op mijn blog.

Welkom op mijn Blog.


Quilten doe ik al een aantal jaren. Ik wist van het fenomeen "quilts" maar daar had je het ook mee gehad. Handwerken was nooit een hobby van mij. Het beperkte zich tot het maken van kinderkleding toen de kinderen nog jong waren. Tot, tijdens een vakantie in Denemarken ik één van de deelneemsters 's avonds in een stoel zag wegkruipen. Ze zat daar met lapjes te "prutsen" zoals ik dat toen omschreef. Omdat ik na die bewuste vakantie voor een jaar naar een revalidatiecentrum moest en ik 's avonds iets anders te doen wilde hebben dan lezen of tv kijken dacht ik dat dat prutsen ook wel iets voor mij kon zijn. Van Elze, de bewuste quiltster heb ik de beginselen van quilten geleerd. Later heb ik een aantal cursussen gevolgd om bepaalde technieken te leren en ik ben veel, heel veel uit boeken en via internet aan de weet gekomen.Ach en jullie weten wat er dan gebeurd. Je raakt verslaafd!


donderdag 30 december 2010

Aussie

Ik had al lang een hele stapel stof liggen met Aboriginal prints. Ooit besteld in Australie. En toen kwam ik het "Aussie"-patroon tegen. En wat kun je dan beter als stof gebruiken dan "Aussie"-stof?
Een aantal quiltvriendinnnen wilde ook graag een Aussie maken en ik had genoeg stof voor wel 5 Aussie's.
Dus we hebben de stof gedeeld en het leuke is dat elke gemaakte quilt toch weer een heel eigen uitstraling heeft gekregen.
Hier mijn Aussie.

maandag 27 december 2010

Mini quiltje

Voor mijn vriendin Marjan heb ik dit mini-bed quiltje gemaakt. Het is gemaakt van Kaffe Fasset stoffen waar ik een grote passie voor heb.

Ooit ga ik nog een echte bed-quilt voor haar maken van Kaffe Fasset stoffen. De stoffen heb ik al in huis. Nu nog een zak met tijd...

Awaking Africa

Zoals ik al vertelde wilde ik in het begin zoveel mogelijk technieken onder de knie krijgen. En welke quilt is beter geschikt om nauwkeurig te leren snijden? De "Rickey Timms" quilt. En ik wilde er een aantal van mijn Afrimaanse lapjes voor gebruiken.
En zoals elke quilt kreeg ook deze een naam: "Awaking Afrika". Waarom? Afrika werd ook wel "het donkere continent" genoemd. Eeuwenlang onderdrukt heeft het zich de afgelopen eeuw los gemaakt van die onderdrukking.

donderdag 23 december 2010

tassen

Het maken van tassen is de afgelopen paar jaar haast een rage geworden onder quiltsters. Dus ik kon niet achterblijven. Hier een voorbeeld van één van de tassen die ik heb gemaakt. Het is de eerste.... Omdat ik niet genoeg stof had in dezelfde tint heb ik er een tas van gemaakt die je aan twee kanten kunt dragen. Een bruine en een blawe kant. Best grappig geworden

woensdag 22 december 2010

Het teken van Vriendschap

Voor een vriendin die een herseninfarct kreeg heb ik dir quiltje gemaakt. Het is het  teken van vriendschap. Soms zeggen woorden niet alles.


De blauwe planeet

Helemaal aangestoken door  "glas-in-lood" Ben ik aan een iets groter quiltje begonnen. Ook zelf getekend. Ik heb het "de blauwe planeet" genoemd. Als je er naar kijkt snap je wel waarom.

Land of light

Ik wilde graag werken met baisband gaan proberen om een glas-in-lood quilt te kunnen maken. Het ontwerpje heb ik zelf getekend en stelt het uitzicht vanuit ons vakantiehuis in Denemarken voor. Ik heb het land of light gedoopt omdat dat de bijnaam van Noordjutland is. Het is A3-formaat.

dinsdag 21 december 2010

Afrikaanse tovertegels

Omdat ik graag allerlei technieken wilde leren ben ik een woekshop "tovertegels" gaan volgen. Een snijtechniek met als uitgangspunt een stapel van 9 vierkanten. Door steeds delen onderling te wisselen krijg je negen verschillende blokken. 
Het was er leuk om te doen en ik had nog een mooie stapeltje afrikaanse stoffen liggen en die heb ik er voor gebruikt.

zondag 19 december 2010

Hundertwasser

Nog steeds niet geplaagd door enige kennis heb ik me in het eerste jaar dat ik quiltte laten overhalen om een cursus Hundertwasser te gaan volgen. Ik wist nog zo weinig over technieken en hoe ingewikkeld deze cursus zou zijn dat ik dus "JA" heb gezegd. De eerste opdracht die we kregen was natuurlijk om informatie op te zoeken wie Hundertwasser was en wat hij zoal ontwierp. Gelukkig was ik daar wel mee bekend. Ik was altijd al een fan van zijn werk.
Ik dus aan het tekenen zonder er bij stil te staan of ik dat ook in stof zou kunnen omzetten. Heerlijk....... Eerst een idee en dan pas kijken hoe je dat kunt realiseren.

Een grove schets was uitgangspunt .... En toen begon de worsteling. En een worsteling is het geworden.



Stoffen uitzoeken, leren om willekeurige vormen te snijden en.... dan alles proberen weer aan elkaar te naaien. Leren om in 3-d te naaien. Het is een super leer-proces geworden. Niet dat het eindresultaat quilt-technisch allemaal even perfect is geworden maar...... zoveel dingen geleerd die mij in latere projecten weer van pas zouden komen. En hier is dan het eindresultaat. meer dan 2 x 2 meter.


vrijdag 17 december 2010

Hoop

Hoop is de naam van deze quilt. Het is een eigen ontwerp. 

In een periode dat ik wel een beetje hoop kon gebruiken heb ik deze quilt getekend.


Ik had een mooie stapel batiks en wilde daar iets mee doen. Ik heb hem uitgevoerd in glas-in-lood stijl.

De kleuren van de regenboog stellen de hoop voor.... Het kleurverloop is van donker (buitenkant) naar steeds lichter (binnenkant). De binnenste cirkel geeft aan dat daar waar mensen elkaar echt bereiken ze licht en gemeenschap ervaren....

Inmiddels heb ik de quilt gegeven aan iemand die veel behoefte heeft aan hoop in haar leven.

donderdag 16 december 2010

Crazy quilt

Mijn crazy quilt. Gemaakt van allerlei "bling-bling" stofjes die in na de feestdagen op de markt heb gekocht.
Warm rode kleuren, mooie stoffen waaronder fluweel, brokaat en zijde geeft hem een warme uitstraling.
De quilt is na op een tentoonstelling te hebben gehangen in het Paltehuis in Oldenzaal, verhuisd naar Belgie waar hij nu bij een vriendin aan de muur hangt. Ooit wil ik er nog een maken maar er is nog zoveel wat ik graag wil maken.

My crazy quilt. Made from all kinds of "bling-bling 'fabrics wich I bought at the market after Christmas.

Warm red colors, fine fabrics such as velvet, brocade and silk gives it a warm atmosphere.

Afer the quilt has  hung at a quiltshow at the Paltehuis in Oldenzaal,  it moved to Belgium , and I gave it  to a friend. Once I make another one but there is still so much what I want to make.

Mijn eerste quilt



Dit is mijn allereerste quilt. Niet geplaagd door enige kennis ben ik begonnen. Bij Sari had ik een stapeltje restant lapjes gekocht. Heerlijke etnische stoffen met mooie prints. De lapjes waren ongeveer 25 bij 25 cm. Ik heb ze in vieren gesneden en ben gewoon aan de gang gegaan met aan elkaar naaien. Het patroon voor de rand heb ik gevonden in het boek "A world of Quilts, geschreven door Beth Ann Williams. Een heerlijk boek met 10 projecten gemaakt van stoffen uit ale delen van de wereld.

Ik had nog nooit een quilt gedubbeld laat staan gequilt. Maar het is me gelukt en natuurlijk niet perfect maar mijn eerste quilt was een feit.

This is my first quilt. Not plagued by any knowledge I started. By Sari I had a bunch of residual fat quarters. Delicious ethnic fabrics with beautiful prints. The patches were approximately 10 by 10 inches. I've quartered them and I simply started sewing. The pattern for the border I found in the book "A World of Quilts, written by Beth Ann Williams. A lovely book with 10 projects all made from fabrics from around the world.

I had never doubled, or quilted a quilt. But I did it and mabey not perfect, but my first quilt was a fact.

woensdag 10 november 2010

Houston - dagboek deel 6

Hier dan het laatste deel alweer van onze reis naar het quiltfestival in Houston. Inmiddels alweer een dag thuis. Pfff wat was ik moe gisteravond. Gelukkig heb ik goed geslapen en tot nu toe geen last van de jetlag gehad. Misschien toch dankzij het anti-jetlag programmaatje wat ik de afgelopen week geprobeerd heb te volgen?
Vrijdag zijn we  eerst naar Dillards geweest, een grote kleding zaak tegenover de Galleria. Wat een kleding... Een schoenenafdeling waar je alleen al wel een halve dag zoet kunt zijn. 

Helaas zijn schoenen niet voor mij weggelegd maar Hilde heeft zich kostelijk vermaakt met al de bizarre modellen die er te koop waren. Ach en bovenstaande schoenen zouden zo gek nog niet staan bij onderstaande dress....

Na ons bezoek bij Dillars zijn we overgestoken naar de Galleria, een mega winkel mall. Propvol disigner winkels en de meeste prijzen zijn dan dusdanig dat het bij "window-shopping" blijft.
Hilde poseert hier voor de Dior-winkel....

We hebben dus niets gekocht omdat het meeste geld al was uitgegeven op het festival. Maar we hebben we wel lekker gegeten....
Alles was al in kerstsfeer en er werd druk uitverkoop gehouden om het publiek te verleiden alvast flink in te kopen voor "the hollidays"


De laatste dag was het heerlijk weer en zijn we nog even naar de shopping mall bij Jo-Anne geweest. Ook daar alles al in kerstsfeer en we hebben daar een mega grote hobby winkel bezocht waar ook best een flinke afdeling quilt-"notions" te koop waren.
 Om 1 uur stond de limousiene ons al weer op te wachten waren we rond de middag  alweer bij het hotel. We wilden de laatste dag lekker bij het zwembad lezen.


Het was heerlijk weer. 's Avonds lekker bij tijds naar bed want de volgende dag zou een lange worden. De laatste dag. Rond 1 uur werden we opgepikt door een shuttel en naar Houston International Airport gebracht. Nou we hebben geweten dat de beveiliging groot is. Pffffff. Schoenen uit, riemen af, gefouilleerd worden. Je krijgt ern geen prettig gevoel bij.
Dit keer zat het vliegtuig echt propvol maar ook dit keer weer plaatsen met genoeg beenruimte. Heerlijk want het was weer een lange zit. Al snel ging de nachtverlichting aan in het vliegtuig maar van slapen is er niets gekomen. Dat lukte gewoon niet.
Om 8 uur landden we op Schiphol. En wie stond daar bij de uitgang van de aankomstgate te filmen..... Mr. Hello Goodbye himself.
Helaas miste we net de shuttel naar het hotel waar de auto van Hilde stond dus daar kwamen we pas om tien uur aan. Toen naar huis. We hadden moeite onze ogen open te houden. Gelukkig had DH de koffie klaar. We hebben een broodje gegeten en Hilde is een uurtje gaan slapen want het was niet vertrouwd ook nog eens de lange rit naar Brussel te maken zonder slaap. Inmiddels waren we nl. al meer dan 29 uur op!!!!!
Rond half drie is ze richting haar huis gereden en kwam er echt een einde aan een avontuur....
Meer foto's zal ik de komende dagen in een fotoalbum zetten. Wel kun je alvast de foto's zien die ik op het festival heb gemaakt. Ze staan in een fotoalbum in de linker kolom.
Er zijn nog heel veel leuke verhaaltjes te vertellen en die komen vanzelf hier te staan. Dus: wordt vervolgd....


zondag 7 november 2010

Houston - dagboek deel 5

Wow het is alweer zondag...... wat gaan de dagen vlug. Maanden kijk je er naar uit en nu alweer de laatste hele dag in Houston. Het weer is heerlijk. Zonnig en rond de 25 graden. Gisteren zijn we naar de Galleria geweest. Een mega winkelcentrum met honderden winkels. Meestal designer winkels. Nu zou je denken dat de prijzen daar de pan uitrijzen maar eerlijk gezegd viel het ons nog best mee. Hilde heeft twee geweldig mooie levis jeans gekocht. En omdat het hier uitverkoop is voor maar 32 dollar per stuk. Jammer dat ik de maat van zoonlief niet bij me had. Heb geprobeerd hem een sms te sturen maar het lukt me maar niet. Krijg steeds de boodschap dat het mislukt is. Helaas Robbert..... dus geen jeans from the states....
Ik las dat Robbert een heel lieve reactie heeft achtergelaten op mijn web-log. De tranen stonden we even in mijn ogen want ik mis hem ook.... Bedankt zoon!
Dan terug naar de galleria. Er is een overdekte ijsbaan en een super grote afdeling met allerlei soorten eetgelegenheden. Want eten dat doen de Amerikane graag hebben we wel gemerkt. En het kost echt bijna niets. We hebben een heerlijk vlees gerecht gekozen en konden daarbij kiezen uit tientallen sallades. Ik heb een waldorff fruitsallade gekozen. En megaporties zoals alles hier mega is. De hotelkamers, de auto's, de porties eten, de bekers drinken en natuurlijk de mensen ook. Nu snap ik waarom de Amereikanen moeite hebben om op gewixht te blijven. Zoveel te eten......
Voor DH een boek gekocht met de titel "solar home". Een boek dat heel veel informatie geeft over het zo energiezuinig maken van je huis. En met de verbouwing in het vooruitzicht denk ik dat hij dat wel op prijs zal stellen.
In de galleria werden we aangesproken door een meisje dat een demonstratie gaf van een heel bijzonder nagelprodukt. Als je dat 1 x per maand zou gebruiken hoef je geen nagellak meer te gebruiken. Je nagels stralen je letterlijk tegemoet. Wij nuchtere hollandse en belgische wilden eerst zien en dan geloven. En inderdaad na behandeling van 1 nagel straalde die je tegemoet. Tja en toen kwam de prijs....... 79 dollar!!! voor het pakketje... Dat was ons natuurlijk echt te gortig..... En toen ze zag dat we er echt voor die prijs geen trek in hadden begon ze te onderhandelen. Uiteindelijk hebben we elk een pakketje kunnen kopen voor 29 dollar en dan zat daar een grote tube handcreme in, nagelolie en een fantastische nagel vijl. En..... een blok waarmee je je nagels kunt polijsten. Ach... in Holland kost een goede vijl ook al gauw 7 euro en een goede handcreme idem en nagelolie zo'n beetje dezelfde prijs. Dus echt duur was het niet.
Om kwart over drie stond de shuttle van het hotel ons weer op te wachten en zijn we weer naar het hotel gegaan. Gelijk natuurlijk al onze nagels proberen en Wow......  ze stralen en glimmen ... Dus toch blij dat we het gekocht hebben.
We hebben toen nog een poosje bij het zwembad zitteen lezen en zijn toen naar onze kamer gegaan. Rond 8 uur kwam Hilde op mijn kamer "eten". We hadden in de Galleria nog een paar heerlijk gezonde sandwiches meegebracht.
We waren  zo moe dat we echt rond half negen allebei in bed lagen.
Vandaag een rustige dag. Wat we gaan doen weten we nog niet maar we beginnen de dag zodadelijk om negen uur met een flinke mok musli......
tot morgen.... de laatste dag.....

zaterdag 6 november 2010

Houston - dagboek deel 4

Gisteren weer de hele dag naar het festival geweest. De taxi stond keurig om negen uur te wachten. Deze dag zijn Hilde en ik elk onze eigen weg gegaan. Er is zoveel te zien dat dat handiger is omdat ideer toch haar eigen interesse heeft. Wel hebben we samen koffie geronken en geluched. Dit keer niet in de megahal maar in het retaurant dat boven in het gebouw lag en dat was erg lekker. Verse sallade .....!
Na de laatste winkeltjes te hebben bekeken naar de tentoontelling, waar het eigenlijk allemaal om draait, als zou je het niet zeggen. Pfff wat een mensen in de "shoppinghall".
En natuurlijk toch nog wat gekocht . We konden het niet laten.  Maar ook overal veel gekeken naar demonstraties en lezingen. En natuurlijk weer de nodige ontmoetingen gehad met quiltsters uit alle delen van de wereld. Ik sprak met een Canadeese wiens vader in Landsmeer was geboren. Haar roots  liggen dus ook in Nederland.
Ik heb een gesprek gehad met iemand van de Amerikaanse dromenquilt. Jaarlijks worden er in Amerika 9000!!!! dromenquilts uitgereikt. Er was een hele grote stand op het festival waar de hele dag tientallen dames zaten te werken aan dromenquilts. Ik zal er volgende week op de site van Jopie's een stukje over schrijven en dan met foto's.
Wat me opviel is dat er zoveel goede doelen zijn die worden ondersteund door quiltsers... Te veel om op te noemen maar later daarover meer.
De quilts... wow wat een aantal en wat een beauty's.... Van veel quilts mocht er geen foto worden genomen maar van heel veel wel. Dus eer zijn genoeg schitterende foto's om te laten zien.
Ook dit keer weer rond 7 uur terug naar het hotel.  We hadden met de taxichauffeur afgesproken dat hij ons om 7 uur zou oppikken. Maar wat er voorbij kwam, geen taxi..... Na 20 minuten te hebben gewacht hebben we maar een andere taxi genomen. Toen we waren ingestapt kregen we het gevoel daat we dat beter niet hadden kunnen doen. Want de chauffeur kende de weg niet in Houston.Tijdens het manouvreren door het drukke verkeer moest hij de straat waar ons hotel lag i zijn tomtom zetten. En we kregen het steeds benauwder. Op een gegeven moment miste hij de afslag terwijl Hilde nog zei dat hij er "hier" afmoest maar hij reed dom door. De tomtom begon te vertellen dat hij nu 5 km moest doorrijden tot de volgende afslag.  Maar dat is ook weer 5 km teerug en dus weer veel extra taxigeld. Op een gegeen moment reden we ons eigen hotel voorbij. Hij kom toen toch nog de highway af maar het was een-richting verkeer. Hij heeft ons toen maar afgezet op ons verzoek en het laatste stotuk moesten e lopen. Kun je je het voorstellen? ERen trottoir van nog geen halve meter breed langs een snelweg waar het verkeer in 12 banen voorbij raast? Achteraf hebben we er om gelachen maar het was geen lekker gevoel.
Veel taxichauffeurs komen uit versschillende landen. We hebben al een irakees, een ghanees en iemand uit bangladesch gehad. Ben benieuwd wat voor nationaliteit ons vandaag vervoerd..... hihihihi
Nog even nagenoten van de aankopen van de dag en toen lekker beentjes omhoog en op tijd gaan slapen want wat is zo'n dag vermoeiend.......
Wat we vandaag (zaterdag) gaan  doen weten we nog niet zeker. Het weer is vandaag voor de eerste keer prachtig. Stond er gisteren nog een straffe koude wind (het heeft hier vannacht zelfs gevroren en dat is voor Texaanse begrippen ongekend) Vandaag beloofd het zo'n graagof 23 te worden dus eigenlijk jammer om dan weer een hele dag binnen te zitten.
Allemaal groetjes en een fijn weekeind gewenst.

vrijdag 5 november 2010

Houston - dagboek, deel 3

De eerste dag quiltfestival zit erop. Vanmorgen rond half tien richting Conventioncentre met de taxi. 30 dollar!!!! voor nog geen 10 minuten was wel erg veel. Maar goed je bent hier nu eenmaal en kun moeilijk zeggen dat je dan niet gaat maar leuk was het niet. Op het festival aangekomen hebben we eerst de scootmobiel opgehaald die ik gereserveerd had en dat was een uitkomst. Want we hebben de hele dag nog geen quilt gezien. We hebben alleen maar winkeltjes bekeken. En nog niet eens alles want er zijn er 1500!!!!! En ik kon heerlijk rond tuffen zonder bezig te zijn met pijn en heb dus echt kunnen genieten.
We hebben zoveel gezien dat halverwege de middag ik het gevoel had dat ik een spons was waar niets meer bij kon.
Wat een stoffen, patronen en bijzondere dingen......
Ik heb heel veel foto's gemaakt. Dus die houden jullie nog te goed.
Aan de koffie kwamen we nog een quiltster uit Nederland tegen en een hollandse die op Bonaire woont. De lunch hebben we het de andere Houston gangeers van Beetje genuttigd en hebben we lekker zitten bijkletsen in een megahal waar wel een paar duizend quiltsters zaten te eten. En dat het eten. Allemaal te veel en te veet. Ik heb me beperkt tot een sallade want ik heb het niet zo op al dat vette voedsel.
Hier in het hotel zijn trouwens ook heel veel quiltsters waar ik al veel leuke gesprekjes mmee heb gevoerd. Een italiaanse, een australische en een paar dames uit texas. Op het festival kwam ik in gesprek met een dame die uit Duitsland bleek te komen en een B&B heeft voor quiltsters. Het ontmoeten van al die verschillende nationaliteiten is misschien nog wel het leukste.... Veel mailadressen uitgewisseld.
Het is echt overweldigend...... Na nog maar drie kwart van alle winkeltjes te hebben gezien hebben we er rond 7 uur  een eind aan gebreid en hebben weer een taxi genomen en toen bleek dat de "normale" prijs voor een taxi 13 dollar is. Dus we zijn op de heenweg echt "genomen". Gelijk maar met de taxichaufeur afgesproken dat hij ons morgenochtend om negen uur weer op komt halen.....
En dan de "aankopen". Hilde heft een mooi fat-quarter bundel gekocht en eq7 en een par stapeltjes wollen stof. Ik heb een aantal patronen gekocht. 1 van een kattenquilt en een paar applicatiepatronen. En... een heel mooi stapeltje flannel stofjes met een heel mooi dessin.
We hebben ook nog gesproken met Ann Moonen die haar nieuwste boek presenteerde en in de stand van de Haan en Wagemaker zat.
En dan de mensen.... heerlijk om mensen te kijken.
Gisteren hebben we in een supermarkt wat eten ingeslagen en dat kwam oms vanavond goed uit want we zijn te moe om uitgebreid te dineren. Lekker een kop soep en een broodje gegeten en ik ga zo lekker slapen.
tot morgen allemaal....

donderdag 4 november 2010

Houston - dagboek deel 2

Onze eerste echte dag in Houston is alweer voorbij. Woensdag was een druilerige dag. Niet echt warm te noemen maar voor mij prima weer. De ochtend hebben Hilde en ik uitgezocht hoe we aan tickets voor het festival konden komen zonder in de rij te moeten staan. En het is gelukt. We hebben ze gewoon achter de computer zittend kunnen bestellen, betalen en uitprinten. Dus dat is een prettig gevoel. Helaas is het uitje met de andere dames niet doorgegaan. Zij waren dinsdag al naar Jo-Anne geweest. Maar niet getreurd. Zijn we met z'n tweetjes gegaan. Toen we gingen vragen hoe we het voordeligst daar konden komen, bleek dat we gratis gebruik kunnen maken van de shuttel van het hotel. En tegen 11 uur heeft die ons dan ook netjes afgezet bij het winkelcentrum waar Jo-Anne was. We hebben daar een poosje rond gesnuffeld. Wel wat gekocht maar niet veel. Het viel een beetje tegen. Dus zijn we het winkelcentrum verder gaan verkennen.

Eigenlijk waren we aan koffie toe en zijn we een echt schitterende supermarkt ingegaan waar ze een Starbucks hadden. Lekker iets gegeten en koffie gedronken en ons toen lopen vergapen aan wat ze daar allemaal verkochten.
Echt je kijkt je ogen uit als je zo'n mega store doorloopt. Wow.... echt een wand van zeker 30 meter met alleen grote bakken ijs. Je weet wel, die je op TV altijd voorbij ziet komen als iemand in een serie zich rot voelt en dan naar de bak ijs grijpt hihihi. We hebben daar lekker dingen gekocht en hebben besloten vanavond lekker met z'n beidjes op onze kamer te eten. We hebben een magnetron en kunnen zelf koffie zetten.

Toen we vonden dat we genoeg hadden gezien moesten we naar het hotel bellen om ons weer te late ophalen. Maar dat wodt een dure grap as je dat met je mobiel wilt doen. De chauffeur van de shuttel had ons geadviseerd in een winkel te vragen of we mochten bellen. En dat was helemaal geen probleem. Toen we het vroegen mocht at gelijk en toen we vroegen wat we verschuldigd waren werden we vreemd aangekeken alsof we iets heel ergs vroegen. Natuurlijk hoefden we niet te betalen.

Het is opvallend hoe vriendelijk en behulpzaam iedereen is.  Als je maar even ergens naar staat te kijken is er gelijk al een personeelslid wat vraagt of je ergens mee geholpen kan worden. En er loopt heel wat personeel rond. Zie je in Nederland  alleen een cassiere... hier lopen tientallen mensen rond om te helpen.
Eerst zouden we woensdagavond al naar het quiltfestival gaan voor de pre-viewing maar omdat we geen afspraak met de anderen kondenmaken hebben besloten dat niet te doen en morgen lekker de hele dag te gaan.
Dus vanavond gezellig op de kamer eten en kletsen. Lekker op tijd naar bed want we zijn nog niet helemaal aan het tijdsverschil gewend en dan morgen naar het festival....
Oh ja.... ik had nog niet verteld dat we kamers hebben op de 17e!!!!!!!! verdieping....!!!!!


Groetjes
Yvon en Hilde

woensdag 3 november 2010

Houston- dagboek deel 1

Zo.... he, he...... we zijn er. Maandagmiddag zijn Hilde en ik na de middag en naar schiphol vertrokken om daar te overnachten. Het begon al goed. Omdat er veel vraag was naar een standaard kamer werd ons gevraag of wij er "bezwaar" tegen hadden dat onze kamer werd geupdate naar een suite.     En we kregen het diner erbij in....... Dus het begon inderedaad heeeel goed. Heerlijk gegeten. gebakken champignons vooraf, toen gegrilde zalm en als toetje ijs en Hilde nam appeltaart met koffie.
Dinsdagmorgen om zes uur zaten we aan het ontbijt. En om 6.20 vertrok de shuttle naar Schiphol. We moesten drie uur van te voren aanwezig zijn.  En dan komt het ritueel van paspoort laten zien (wel 5 keer) Bagage afgeven..... weer paspoort laten zien. En uiteindelijk als je in de buurt bent van de gate alles afgeven en een boddyscan en gefouilleerd worden.
Ik werd netjes tot aan het vliegtuig met de rolstoel gebracht. Helaas waren de plaatsen die voor ons waren gereserveerd toch niet ruim genoeg. En na uitgelegd te hebben aan de stewardes wat er met mijn been is werd er een beetje geschoven met zitplaatsen en het eindresultaat was dat Hilde en ik een hele rij van vier stoelen voor ons tweetjes hadden. Ik heb dus het grootste deel van de vlucht mijn been heerlijk omhoog gelegd. Daardoor was het goed te doen.

De laatste drie uur hebben we wel veel turbulentie gehad en dat is net alsof je in een achtbaan zit. Je weet wel dat gevoel dat je van links naar rechts wordt geschued en dan ineens weer naar beneden valt.
Ik had het er niet zo op want alles aan en in het vliegtuig rammelt en schudt.
Maar gelukkig is alles verder goed verlopen. We vlogen op 10.000 meter hoogte met een snelheid van bijna 1000 km per uur. Het is zo raar dat je in 10 uur tijd aan de andere kant van de wereld uitstapt. Weer stond er netjes een rolstoel met een begeleider klaar en die heeft ons door alle procedures geloodst. Hij kende letterelijk overal de weg en alle medewerkers. Dus voor we het wisten waren we buiten en ook had hij al geregeld dat we snel een shuttel naar het hotel hadden. Om 5 uur in het hotel. Toen allebei gelijk naar onze kamers en een paar uurtjes bijtanken. Rond half acht hebben we een hapje gegeten in het restaurant van het hotel maar te moe om er van te kunnen genieten omdat we echt helemaal totall loss waren en zijn daarna gelijk naar onze kamer gegaan.



Vandaag hopen we de rest van de dames te ontmoeten en gaan we Jo-Anne waar ze heel veel quiltspullen hebben. Als het lukt zal ik daar de komende dagen verslag van doen. Helaas geen foto's. Hier in  hotel hebben ze een ruimte waar een aantal computers en printer staan waar de gasten gebruik van kunnen maken (gratis). Helaas is er geen kaartlezer, dus ik kan in deze computer niets uploaden. Maar de foto's houden jullie nog te doen natuurlijk.
Vanuit een druilerig Houston.... groetjes van Hilde en mij.