Houston- dagboek deel 1

Zo.... he, he...... we zijn er. Maandagmiddag zijn Hilde en ik na de middag en naar schiphol vertrokken om daar te overnachten. Het begon al goed. Omdat er veel vraag was naar een standaard kamer werd ons gevraag of wij er "bezwaar" tegen hadden dat onze kamer werd geupdate naar een suite.     En we kregen het diner erbij in....... Dus het begon inderedaad heeeel goed. Heerlijk gegeten. gebakken champignons vooraf, toen gegrilde zalm en als toetje ijs en Hilde nam appeltaart met koffie.

Dinsdagmorgen om zes uur zaten we aan het ontbijt. En om 6.20 vertrok de shuttle naar Schiphol. We moesten drie uur van te voren aanwezig zijn.  En dan komt het ritueel van paspoort laten zien (wel 5 keer) Bagage afgeven..... weer paspoort laten zien. En uiteindelijk als je in de buurt bent van de gate alles afgeven en een boddyscan en gefouilleerd worden.

Ik werd netjes tot aan het vliegtuig met de rolstoel gebracht. Helaas waren de plaatsen die voor ons waren gereserveerd toch niet ruim genoeg. En na uitgelegd te hebben aan de stewardes wat er met mijn been is werd er een beetje geschoven met zitplaatsen en het eindresultaat was dat Hilde en ik een hele rij van vier stoelen voor ons tweetjes hadden. Ik heb dus het grootste deel van de vlucht mijn been heerlijk omhoog gelegd. Daardoor was het goed te doen.

De laatste drie uur hebben we wel veel turbulentie gehad en dat is net alsof je in een achtbaan zit. Je weet wel dat gevoel dat je van links naar rechts wordt geschued en dan ineens weer naar beneden valt.
Ik had het er niet zo op want alles aan en in het vliegtuig rammelt en schudt.

Maar gelukkig is alles verder goed verlopen. We vlogen op 10.000 meter hoogte met een snelheid van bijna 1000 km per uur. Het is zo raar dat je in 10 uur tijd aan de andere kant van de wereld uitstapt. Weer stond er netjes een rolstoel met een begeleider klaar en die heeft ons door alle procedures geloodst. Hij kende letterelijk overal de weg en alle medewerkers. Dus voor we het wisten waren we buiten en ook had hij al geregeld dat we snel een shuttel naar het hotel hadden. Om 5 uur in het hotel. Toen allebei gelijk naar onze kamers en een paar uurtjes bijtanken. Rond half acht hebben we een hapje gegeten in het restaurant van het hotel maar te moe om er van te kunnen genieten omdat we echt helemaal totall loss waren en zijn daarna gelijk naar onze kamer gegaan.



Vandaag hopen we de rest van de dames te ontmoeten en gaan we Jo-Anne waar ze heel veel quiltspullen hebben. Als het lukt zal ik daar de komende dagen verslag van doen. Helaas geen foto's. Hier in  hotel hebben ze een ruimte waar een aantal computers en printer staan waar de gasten gebruik van kunnen maken (gratis). Helaas is er geen kaartlezer, dus ik kan in deze computer niets uploaden. Maar de foto's houden jullie nog te doen natuurlijk.

Vanuit een druilerig Houston.... groetjes van Hilde en mij.